حق امتناع اول - که به طور خلاصه به عنوان "ROFR" (تلفظ "Roafer" تلفظ می شود) - به دارنده حق "DIB های اول" را در هر فروش احتمالی سهم می دهد. همچنین به عنوان یک ماده "آخرین نگاه" شناخته می شود ، ROFR ها یک ویژگی مشترک در تأمین مالی سرمایه گذاری هستند.
حق بندهای امتناع اول قابل مذاکره است و می تواند از معامله به معامله متفاوت باشد. در این راهنما ، ما به این نتیجه خواهیم رسید که چرا سرمایه گذاران از آنها درخواست می کنند ، چگونه کار می کنند و مؤلفه های مختلفی که قابل مذاکره هستند.
حق امتناع اول چیست؟
حقوق امتناع اول مقرراتی است که به طرفین خاص این گزینه را می دهد - اما نه تعهد - خرید سهام از سهامداران موجود قبل از فروش آنها به یک طرف خارجی. به طور کلی ، فروش به دارنده ROFR ، در صورت انتخاب آنها ROFR ، باید با همان شرایط پیشنهاد شخص ثالث اصلی باشد
در سرمایه گذاری سرمایه گذاری ، اولین حقوق امتناع را می توان توسط سرمایه گذار (های) سرمایه گذاری یا خود شرکت برگزار کرد. آنها یک درخواست "استاندارد" توسط سرمایه گذاران سرمایه گذاری محسوب می شوند
چرا VC ها حق امتناع اول را می خواهند؟
سرمایه گذاران سرمایه گذاری تمایل دارند که در شرکتهای پرتفوی خود درصد مالکیت خود را از نزدیک نگاه کنند. بسته به اهداف ساخت و سازهای نمونه کارها و محکومیت آنها در آن شرکت ها ، ممکن است بخواهند درصد مالکیت خود را در آینده افزایش دهند. حق اول بندهای امتناع به آنها اجازه می دهد این کار را انجام دهند. از این گذشته ، به آنها کمک می کند تا در جدول کلاه بگویند که چه کسی روی میز کلاه می رود.
حقوق امتناع اول اغلب با حقوق فروش (همچنین به عنوان حقوق برچسب شناخته می شود) جفت می شوند. حقوق فروش مشترک این گزینه را به دارنده می دهد تا در فروش استارتاپ یا هر رویداد انحلال دیگر-با شرایط مساوی به عنوان سایر طرفهای درگیر شرکت کند. به عبارت دیگر ، در صورت خروج سایر سرمایه گذاران ، فرصت خروج بالقوه را به آنها می دهد.
در کنار هم ، حقوق امتناع اول و حقوق فروش همدستان از سرمایه گذاران حمایت بیشتری می کند. آنها می توانند کنترل خود را افزایش دهند یا در صورت کسب ، خروج جزئی را انجام دهند.
حق امتناع اول چگونه است؟
- یک سهامدار مشترک پیشنهادی را برای سهام خود از شخص ثالث علاقه مند دریافت می کند.
- همانطور که در زیر بند اول امتناع لازم است ، این سهامدار موظف است شرایط پیشنهاد را به همه دارندگان ROFR ارائه دهد.
- دارندگان ROFR باید در یک دوره خاص به پیشنهاد پاسخ دهند - یا تصمیم به مطابقت با پیشنهاد یا تصویب آن استفاده می کنند. اگر چندین سرمایه گذار وجود داشته باشد ، هرکدام می توانند به صورت طرفدار شرکت کنند. و اگر برخی از آنها عبور می کنند ، سایر موارد معمولاً می توانند سهام را خریداری کنند.
- اگر دارندگان ROFR تصمیم بگیرند که حق را اعمال کنند ، سهامدار باید این پیشنهاد را از طریق پیشنهاد شخص ثالث بپذیرد. اگر دارندگان ROFR این کار را نکنند ، سهامدار می تواند با پیشنهاد شخص ثالث اقدام کند.
بیایید به یک مثال نگاه کنیم. در اینجا یک جدول کلاه بسیار ساده از یک استارتاپ با دو بنیانگذار که به تازگی یک سری A را پرورش داده اند ، در آنجا 30 ٪ از شرکت را به سه سرمایه گذار جدید در بخش های مساوی فروخته اند. توجه داشته باشید که برای ساده نگه داشتن این مثال ، ما یک استخر گزینه کارمند را شامل نمی شویم.
هر سه سرمایه گذار حق امتناع اول را به عنوان بخشی از تأمین مالی بدست آوردند. مقرراتی که آنها مذاکره کرده اند فقط سهامداران مشترک را در بر می گیرد - در این مورد ، بنیانگذاران شماره 1 و شماره 2.
شش ماه پس از سری A ، بنیانگذار شماره 2 پیشنهادی را برای خرید کل سهام خود در استارتاپ دریافت می کند. طبق حق بند اول امتناع ، او پیشنهاد خود را به سه سرمایه گذار ارائه می دهد. سرمایه گذاران A و B تصمیم می گیرند این پیشنهاد را بگیرند. سرمایه گذار C می گذرد. به همین دلیل ، سرمایه گذاران A و B همچنین تصمیم به خرید تخصیص سرمایه گذار C سهام بنیانگذار شماره 2 دارند.
در اینجا چگونگی مراقبت از جدول کلاه به دنبال سرمایه گذاران A و B از حقوق خود از امتناع اول استفاده می شود. توجه داشته باشید که میزان سهام برجسته تغییر نکرده است. همچنین توجه داشته باشید که سرمایه گذار که این پیشنهاد را در سهام بنیانگذار شماره 2 ارائه داده است ، در نتیجه ROFR در خرید گنجانده نشده است ، به این معنی که هیچ سرمایه گذاران جدیدی به جدول کلاه اضافه نشده است.
این یک نسخه ساده از چگونگی کار حق امتناع اول هنگام استفاده است. اما خود این ماده می تواند پیچیده باشد.
حق اولین شرایط امتناع
در ابتدا بند اول امتناع در اصطلاح برگه ذکر شده است. اما متعاقباً در توافق نامه خرید سهام ، آئین نامه راه اندازی ، یک توافق جداگانه یا هر سه مورد رمزگذاری می شود. در اینجا حق اول امتناع در یک برگه اصطلاح وجود دارد:
"حق امتناع اول: سرمایه گذاران که حداقل (____) سهام سری A را ترجیح می دهند (" یک سرمایه گذار اصلی ") حق دارند در صورتی که شرکت پیشنهاد می دهد اوراق بهادار سهام را به هر شخص ارائه دهد (غیر از سهام (من)) به عنوان سهام کارمندان شرح داده شده در زیر "استخر کارمند" در زیر ، (ب) سهام صادر شده برای بررسی غیر از پول نقد به موجب ادغام ، ادغام ، کسب یا ترکیب مشابه تجاری که توسط هیئت تصویب شده است ؛ (iii) سهام صادر شده به موجب هر تجهیزاتترتیب وام یا لیزینگ ، ترتیب لیزینگ املاک و مستغلات یا تأمین اعتبار بدهی از یک بانک یا موسسه مالی مشابه که توسط هیئت تصویب شده است ؛ و (IV) با توجه به اینکه دارندگان اکثریت سری برجسته A ترجیح می دهند از حق اول امتناع خودداری کنند) برای خرید [X Times] بخش طرفدار آنها از این سهام. هر اوراق بهادار که توسط یک سرمایه گذار واجد شرایط مشترک نیست ، ممکن است در بین سرمایه گذاران واجد شرایط دیگر مجدداً مورد استفاده قرار گیرد. چنین حق امتناع اول بر روی IPO واجد شرایط خاتمه می یابد. برای اهداف این حق امتناع اول ، حق طرفدار سرمایه گذار برابر با نسبت (الف) تعداد سهام سهام مشترک (از جمله کلیه سهام سهام مشترک قابل صدور یا صادر شده پس از تبدیل اوراق بهادار قابل تبدیل و فرض است. اعمال کلیه ضمانت نامه ها و گزینه های برجسته) که توسط چنین سرمایه گذار بلافاصله قبل از صدور چنین اوراق بهادار سهام در (ب) تعداد کل سهم سهام مشترک (از جمله کلیه سهام سهام مشترک قابل صدور یا صادر شده پس از تبدیل اوراق بهادار قابل تبدیل ، انجام شده است. و با فرض اعمال همه ضمانت نامه ها و گزینه های برجسته) بلافاصله قبل از صدور چنین اوراق بهادار سهام. "
همانطور که مشاهده می کنید ، چندین مورد در این بند وجود دارد که هر یک از آنها قابل مذاکره است.
در اینجا لیستی از اصطلاحات کلیدی در حق مقررات امتناع اول برای آگاهی از آن آورده شده است:
آستانه پوشش
چه کسی باید حق امتناع اول را داشته باشد؟معمولاً فقط به "سرمایه گذاران اصلی" چنین حقوقی داده می شود. به عنوان مثال ، این می تواند این باشد که فقط سرمایه گذاران که حداقل 50،000 سهام ترجیحی دارند ، واجد شرایط حق هستند.
ایجاد معاملات
چه نوع معاملات به حق دارندگان امتناع اول اجازه می دهد تا از آنها استفاده کنند؟ممکن است حداقل تعداد سهام مورد نیاز برای فروش حقوقی وجود داشته باشد. برخی از مقررات ممکن است تصریح کند که فروش سهام ترجیحی (یعنی سهام سرمایه گذاران) نیز این حق را ایجاد می کند. برخی دیگر ممکن است اظهار کنند که فقط فروش سهام مشترک می تواند این حق را ایجاد کند. سرانجام ، برخی از سرمایه گذاران همچنین ممکن است از آنها بخواهند که حقوق خود در مورد امتناع اول به دورهای تأمین مالی جدید گسترش یابد - در اصل به آنها امکان جلوگیری از رقیق شدن را می دهد. در اینجا چگونه چنین بند ممکن است به نظر برسد:
"گروه سرمایه گذار اولین حق شرکت در دورهای جمع آوری کمک های مالی در آینده (با همان ارزیابی مانند چنین دورهای جمع آوری کمک های مالی آینده) را به مبلغی برابر با سهام خود در شرکت قبل از چنین افزایشی برای حفظ سهام خود در شرکت محفوظ می دارد تا بتواند سهام خود را در شرکت حفظ کند. در همان درصد متعاقباً چنین افزایشی. "
ترجیحات انحلال
اگر فروش سهم منجر به تغییر کنترل استارتاپ شود ، ممکن است یک رویداد انحلال تلقی شود. در چنین حالتی ، سهامداران ارجح ممکن است حق دریافت ترجیحات کامل انحلال خود را دریافت کنند.
در صورت استفاده از مبلغ خرید
به طور معمول ، طرفی که حقوق خود را برای امتناع اول اعمال می کند ، باید تخصیص کامل خود را تحت حقوق مذکور خریداری کند - یا این پیشنهاد را به طور کامل منتقل کند. این کار را ساده تر می کند و مانع از چنین حقوقی نمی شود که به طور نامحسوس فروش احتمالی سهم را به خطر بیندازد.
ترتیب اولویت
حقوق امتناع اول ممکن است به شرکت ، سرمایه گذاران اصلی یا هر دو اعطا شود. در موردی که هم شرکت و هم سرمایه گذاران اصلی آنها را داشته باشند ، باید تصمیم گرفت که کدام طرف اولویت اول را دریافت می کند. اگر شرکت اولویت داشته باشد ، گفته می شود سرمایه گذاران حق دوم امتناع یا امتناع ثانویه را دارند.
دوره های توجه و پاسخ
دوره اخطار تعداد روزهایی است که یک سهامدار باید به دارندگان ROFR از یک پیشنهاد شخص ثالث اطلاع دهد. دوره پاسخ تعداد روزهایی است که دارندگان ROFR باید تصمیم بگیرند که آیا حقوق خود را اعمال می کنند و بر این اساس پاسخ می دهند.
شرایط انقضا
این امر هنگامی که حقوق امتناع اول منقضی می شود ، دیکته می شود. این می تواند پس از یک دوره زمانی خاص ، پس از یک رویداد انحلال یا حتی پس از "نگهدارنده" ROFR برای اولین بار در پیشنهاد باشد. این شرایط همچنین می تواند در دور تأمین مالی بعدی دوباره مورد بحث قرار گیرد.
قابلیت انتقال
این تعریف می کند که آیا یک دارنده ROFR حق دارد حقوق خود را به طرف دیگری (و تحت چه شرایطی) منتقل کند. در سرمایه گذاری سرمایه گذاری ، ROFR ها به طور معمول غیر قابل انتقال هستند.
حق پیشنهاد اول (ROFO)
حق امتناع اول به دارندگان خود مزیت قابل توجهی اعطا می کند و توانایی سایر سهامداران را برای فروش سهام خود به احزاب خارجی محدود می کند. به عنوان مثال ، اگر ROFR در حال بازی باشد ، خریداران بالقوه ممکن است کمتر علاقه مند به مذاکره در مورد معامله باشند - با دانستن اینکه در پایان ، فروشنده ابتدا باید سهام خود را به دارندگان ROFR ارائه دهد. به طور خلاصه ، حقوق امتناع اول می تواند انعطاف پذیری و نقدینگی سهامداران مشترک را به میزان قابل توجهی محدود کند.
یک جایگزین بنیانگذار دوستانه تر برای ROFR ROFO است-حق پیشنهاد اول. در یک ماده ROFO ، دارندگان ROFO حق دارند قبل از اینکه بتوانند به دنبال پیشنهادات شخص ثالث باشند ، پیشنهاد پیشنهادی برای سهامدار فروش را ارائه دهند (پیشنهاد ROFR پس از ارائه پیشنهاد شخص ثالث اتفاق می افتد).
این بدان معناست که سهامدار فروش باید به دارندگان ROFO از قصد خود برای فروش سهام خود اطلاع دهد. آنها سپس باید در مدت زمان مشخصی با یک پیشنهاد پاسخ دهند - پیشنهاد سهامدار فروش موظف به پذیرش نیست. اگر دارندگان ROFO تصمیم بگیرند که پیشنهاد خود را ارائه ندهند یا سهامدار فروش پیشنهاد خود را رد کند ، پس سهامدار فروش رایگان می تواند پیشنهادات شخص ثالث را درخواست کند.
حقوق امتناع اول به طور خلاصه
بیشتر معاملات VC به نوعی حق امتناع اول را دارند. اما مشخصات هر حق تأمین اولی می تواند بسیار متفاوت باشد. از این رو ، ضروری است که همه طرفین درک کنند که چگونه ROFR ها می توانند با یکدیگر متفاوت باشند - و پیامدهای مربوطه آنها.<Pan> این بدان معناست که سهامدار فروش باید به دارندگان ROFO از قصد خود برای فروش سهام خود اطلاع دهد. آنها سپس باید در مدت زمان مشخصی با یک پیشنهاد پاسخ دهند - پیشنهاد سهامدار فروش موظف به پذیرش نیست. اگر دارندگان ROFO تصمیم بگیرند که پیشنهاد خود را ارائه ندهند یا سهامدار فروش پیشنهاد خود را رد کند ، پس سهامدار فروش رایگان می تواند پیشنهادات شخص ثالث را درخواست کند.
