توسط کریس جنکینز ، مدیر عامل ، تورا.
معاملات سیستماتیک مدتهاست که ویژگی بازارهای مالی بوده است. حتی در روزهای قبل از ورود رایانه ها به صحنه ، معامله گران سیستماتیک اولیه از سیستم های مبتنی بر قانون استفاده می کنند که برای حذف احساسات انسانی از فرآیند تجارت ، تولید سیگنال های معاملاتی و نقاط ورود/خروج از طیف وسیعی از روش های تحلیل فنی استفاده می کنند.
امروز ، با وجود تعداد زیادی از داده هایی که می توانند برای هدایت مدل های معاملاتی استفاده شوند ، و قدرت محاسباتی گسترده در دسترس ، معاملات سیستماتیک به طور محکم در سراسر صنعت برقرار شده است. صندوق های محافظت کمی در سالهای اخیر گسترش یافته است. بسیاری از شرکت های مدیریت سرمایه گذاری سنتی اکنون ترکیبی از صندوق های تجارت اختیاری و تجارت سیستماتیک را اجرا می کنند.
یک بررسی جدید ، که توسط بستر تحلیل کمی Sigtech انجام شده است ، نشان داد که 80 درصد از مدیران صندوق های تامینی نظرسنجی انتظار دارند که سرمایه گذاران نهادی امسال تخصیص خود را به استراتژی های کمی افزایش دهند.
API های نقش در تجارت سیستماتیک بازی می کنند
برای اجرای استراتژی های کمی ، شرکت ها باید بتوانند یکپارچه مدل های معاملاتی سیستماتیک خود را با طیف وسیعی از منابع و مقصد ، چه داخلی و چه داخلی ادغام کنند. منابعی که می توانند داده های مورد نیاز برای هدایت مدل ها را ارائه دهند (مانند داده های بازار ، موقعیت های زمان واقعی ، P&L و قرار گرفتن در معرض فعلی) و مقصد هایی مانند کارگزاران و مبادلات برای اجرای الکترونیکی سفارشات.
هیچ یک از این موارد بدون رابط های برنامه نویسی برنامه مناسب (API) قابل دستیابی نیست. سیستم های مدیریت سفارش و اجرای (OEMSS) و سیستم های مدیریت نمونه کارها (PMSS) باید برای ارائه API های جامع ، خوب ساختار یافته و دو طرفه طراحی شوند که هم می تواند داده هایی را که بنگاه ها برای اجرای مدل های خود نیاز دارند ، ارائه دهند و مصرف کنند. خروجی از این مدل ها به گونه ای که معاملات به طور خودکار در بازار اجرا شوند.
از دیدگاه OEMS ، هنگامی که یک صندوق سیستماتیک سفارشات را تولید می کند ، API باید به اندازه کافی انعطاف پذیر باشد تا به شرکت ها اجازه دهد تا آن سفارشات را از طریق Algos خود برش دهند و آنها را مستقیماً از طریق دسترسی مستقیم به بازار (DMA) به بازار منتقل کنند ، یا مرحله بندی کنند. سفارش داده و از الگوریتم های اجرای کارگزاران خود استفاده می کنند. تجارت مبتنی بر API باید برای هر دو رویکرد پذیرایی کند.
پس از اجرای سفارشات ، API باید بتواند پر از کارگزار یا محل تجارت را دریافت کند و نه تنها آنها را به برنامه تجارت سیستماتیک بازگرداند ، بلکه آن معاملات را نیز به مناطق دیگر در داخل شرکت ، مانند ریسک ، انطباق ارسال می کند. و سیستم های اداری میانه/پشتی و همچنین صفحه گسترده اکسل و سایر برنامه های داخلی.
همچنین برای معامله گران سیستماتیک ضروری است که بتوانند از طریق API به PMS خود دسترسی پیدا کنند تا موقعیت های فعلی و به روز را در زمان واقعی به شرکت برگردانند. این امر برای تسهیل ریسک داخل روز و مدیریت قرار گرفتن در معرض و همچنین تولید سیگنال های تجاری جدید ضروری است. قادر به تعامل با چرخه عمر کامل تجارت از این طریق ، در مقیاس ، در سراسر اجزای PMS و OEMS ، برای شرکت هایی که صندوق های تجاری سیستماتیک را اداره می کنند ضروری است ، اما می تواند یک پیشنهاد چالش برانگیز باشد ، به ویژه برای شرکت هایی که به راه حل هایی که فاقد این هستند متکی هستندعملکرد API لازم.
چگونه بنگاه ها از API ها بهره مند می شوند
API های بسیار عملکردی می توانند با ارائه برنامه های سیستماتیک خود با داده های به روز به روز ، از بنگاه ها بهره مند شوند تا بتوانند تصمیمات دقیقی بگیرند و به سرعت در برابر رویدادهای بازار پاسخ دهند.
توانایی دریافت و استخراج داده ها از هر قسمت از سیستم یک مزیت کلیدی است، زیرا به شرکت ها اجازه می دهد همه چیز را در یک مکان متمرکز کنند. به عنوان مثال، یک API PMS باید شرکت ها را قادر سازد تا از مدل های قیمت گذاری و ریسک سفارشی خود استفاده کنند. به عنوان مثال، اگر آنها محصولات مشتقات را قیمت گذاری می کنند، می توانند آن قیمت ها را به PMS وارد کنند، بنابراین در معرض قرار گرفتن و P&L دقیق در سیستم قرار دارند.
یکی دیگر از مزایای استفاده از API ها توانایی آن است که به شرکت ها می دهد تا گزارش ها و صفحات وب سفارشی را بر اساس داده های لحظه ای بسازند. اینها می توانند برای استفاده داخلی (مثلاً برای گزارش ریسک) باشند یا به مشتریان خود ارائه شوند (مثلاً به عنوان صفحات وب که موقعیت های فعلی، P&L و مانده ها را نشان می دهند).
از منظر OEMS، کاربران API باید اطمینان حاصل کنند که پلتفرم معاملاتی آنها از ابتدا به عنوان یک پلت فرم متقابل دارایی و کارگزار خنثی طراحی شده است. این بدان معناست که اگر معامله‌گران ببینند که یک استراتژی خاص در یک بازار کار می‌کند و بخواهند آن را با کارگزار، مکان یا کلاس دارایی دیگری استفاده کنند، می‌توانند برخی از پارامترهای ساده را تغییر دهند و API بقیه موارد را انجام خواهد داد.
نمونه های دنیای واقعی
راه های بی شماری وجود دارد که می بینیم شرکت ها OEMS و API های PMS را در دنیای واقعی مستقر می کنند.
یک مثال معمولی در سمت OEMS، جایی است که یک صندوق ممکن است بخواهد به طور خودکار نرخ مشارکت خود را بر اساس حجم بازار در زمان واقعی و پارامترهای از پیش تعریف شده حول پیش‌بینی حجم خود تنظیم کند. API می‌تواند داده‌های بازار بلادرنگ را دریافت کند و بر اساس پارامترهایی که تنظیم شده‌اند، به‌طور خودکار برش‌های سفارشی را که به بازار ارسال می‌کند تنظیم کند تا تهاجمی‌تر یا منفعل‌تر باشد، چه با استفاده از الگوهای کارگزار یا برش‌های DMA، برای اجرای بهینه.
مثال دیگری که از قابلیت‌های یکپارچه PMS و OEMS استفاده می‌کند، جایی است که یک صندوق بتا خنثی ممکن است بخواهد به طور خودکار موقعیت خود را با تغییر مواجهه‌هایش در طول روز متعادل کند و بخش‌های تعادل مجدد را در بازه‌های زمانی خاص اجرا کند. سبدهاAPI می‌تواند سفارش‌های فردی را در سبدها با استفاده از توصیه‌های پارامتر الگو مدیریت کند و مدل‌های عاملی مشتری را با مدل‌های عاملی خود پلتفرم ترکیب کند تا در شتاب بازار اجرا شود تا کارآمدترین پوشش بتا را داشته باشد.
اینها فقط دو نمونه هستند. نکته کلیدی در اینجا این است که هر دو مؤلفه PMS و OEMS سیستم برای جذب یا استخراج داده ها از طریق API ها کاملاً باز هستند.
با توجه به اینکه سرمایه گذاران نهادی به افزایش تخصیص خود به صندوق های معاملاتی سیستماتیک در سراسر طبقات دارایی ادامه می دهند، و با راه اندازی دائمی صندوق های تامینی کمی جدید، شرکت ها باید مطمئن باشند که ارائه دهندگان پلت فرم آنها می توانند به طور کامل از نیازهای معاملاتی سیستماتیک آنها پشتیبانی کنند. در این رابطه، اهمیت API ها را نمی توان دست کم گرفت. معامله‌گران سیستماتیک باید بدانند که سیستم‌های PMS و OEMS آنها می‌توانند به طور کامل با محیط‌های داخلی‌شان یکپارچه شوند، و این سیستم‌ها به اندازه کافی انعطاف‌پذیر هستند تا نیازهای همیشه در حال تکامل آنها را در جریان کار معاملاتی برآورده کنند.
