استاندارد طلا چیست؟مزایا ، گزینه ها و تاریخ

نیک لیودیس نویسنده ، حرفه ای چندرسانه ای ، مشاور و مدیر محتوا برای نان است. او همچنین 10+ سال را به عنوان روزنامه نگار سپری کرده است.

مایکل بویل یک متخصص مالی باتجربه است و بیش از 10 سال با برنامه ریزی مالی ، مشتقات ، سهام ، درآمد ثابت ، مدیریت پروژه و تجزیه و تحلیل کار می کند.

مارکوس ریوز نویسنده ، ناشر و روزنامه نگار است که نوشته های تجارت و فرهنگ پاپ در چندین نشریه برجسته از جمله نیویورک تایمز ، واشنگتن پست ، رولینگ استون و کرونیکل سان فرانسیسکو ظاهر شده است. او مربی کمکی نوشتن در دانشگاه نیویورک است.

استاندارد طلا یک سیستم پولی است که در آن پول یک کشور یا پول کاغذی دارای ارزش مستقیم با طلا است. با استاندارد طلا ، کشورها موافقت کردند که پول کاغذ را به مقدار ثابت طلا تبدیل کنند. کشوری که از استاندارد طلا استفاده می کند ، قیمت مشخصی را برای طلا تعیین می کند و طلا را با آن قیمت خریداری و به فروش می رساند. از این قیمت ثابت برای تعیین ارزش ارز استفاده می شود. به عنوان مثال ، اگر ایالات متحده قیمت طلا را 500 دلار در هر اونس تعیین کند ، ارزش دلار 1/500 اونس طلا خواهد بود.

استاندارد طلا در حال حاضر توسط هیچ دولتی استفاده نمی شود. انگلیس استفاده از استاندارد طلا را در سال 1931 متوقف کرد و ایالات متحده در سال 1933 از این پرونده پیروی کرد و سرانجام بقایای سیستم را در سال 1973 رها کرد. استاندارد طلا کاملاً جایگزین پول فیات شد ، اصطلاحی برای توصیف ارز که به دلیل دستور دولت استفاده می شودیا فیات ، که ارز باید به عنوان وسیله ای برای پرداخت پذیرفته شود. به عنوان مثال ، در ایالات متحده آمریکا ، دلار پول فیات است و برای نیجریه ، نیرو است.

جذابیت یک استاندارد طلا این است که کنترل صدور پول را از دست انسانهای ناقص دستگیر می کند. با توجه به مقدار فیزیکی طلا که به عنوان محدودیتی برای صدور آن عمل می کند ، یک جامعه می تواند یک قانون ساده را برای جلوگیری از شرارت تورم دنبال کند. هدف از سیاست های پولی فقط جلوگیری از تورم نیست ، بلکه کاهش تورم و کمک به ارتقاء یک محیط پولی پایدار است که در آن می توان به اشتغال کامل دست یافت.

سابقه مختصر از استاندارد طلای ایالات متحده کافی است تا نشان دهد که وقتی چنین قانون ساده ای اتخاذ می شود ، می توان از تورم جلوگیری کرد ، اما پیروی دقیق به آن قانون می تواند باعث بی ثباتی اقتصادی شود ، اگر نه ناآرامی سیاسی.

غذای اصلی

• استاندارد طلا یک سیستم پولی است که در آن ارزش یک ارز به طلا می رسد.
• قبل از اینکه یک واسطه مبادله باشد ، از طلا برای عبادت استفاده می شد.
• انگلیس با اکتشافات بزرگ خود از طلا ، اولین کشوری بود که استاندارد طلا را پیاده سازی کرد.
• توافق نامه برتون وودز ثابت كرد كه دلار آمریكا ارز غالب ذخیره است و دلار با نرخ ثابت 35 دلار در هر اونس به طلا قابل تبدیل است.
• در سال 1971 ، رئیس جمهور نیکسون تبدیل دلار آمریکا به طلا را متوقف کرد.

از کجا می توان یک سکه 10 میلیون دلاری خریداری کرد

سیستم استاندارد طلا در مقابل سیستم فیات

همانطور که از نام آن پیداست ، اصطلاح استاندارد طلا به یک سیستم پولی اشاره دارد که در آن ارزش یک ارز مبتنی بر طلا است. در عوض ، یک سیستم فیات یک سیستم پولی است که در آن ارزش یک ارز مبتنی بر هیچ کالای فیزیکی نیست بلکه در عوض مجاز به نوسان پویا در برابر سایر ارزها در بازارهای تبادل خارجی است.

اصطلاح «فیات» از کلمه لاتین fieri گرفته شده است که به معنای یک عمل یا فرمان خودسرانه است. با توجه به این ریشه شناسی، ارزش ارزهای فیات در نهایت بر این واقعیت استوار است که آنها به عنوان ارز قانونی با حکم دولت تعریف می شوند.

در دهه‌های قبل از جنگ جهانی اول، تجارت بین‌المللی بر اساس آنچه به عنوان استاندارد طلای کلاسیک شناخته می‌شود، انجام می‌شد. در این سیستم، تجارت بین کشورها با استفاده از طلای فیزیکی حل و فصل می شد. کشورهایی که دارای مازاد تجاری بودند، طلا را به عنوان پرداختی برای صادرات خود انباشته کردند. برعکس، کشورهایی که کسری تجاری داشتند، با خروج طلا از آن کشورها به عنوان پرداختی برای وارداتشان، ذخایر طلای خود را کاهش دادند.

استاندارد طلا: یک تاریخ

رئیس جمهور هربرت هوور در سال 1933 در بیانیه خود به فرانکلین روزولت گفت: "ما طلا داریم زیرا نمی توانیم به دولت ها اعتماد کنیم."این بیانیه یکی از وحشتناک ترین وقایع تاریخ مالی ایالات متحده را پیش بینی کرد: قانون بانکداری اضطراری، که همه آمریکایی ها را مجبور کرد که سکه های طلا، شمش و گواهینامه های خود را به دلار آمریکا تبدیل کنند.

در حالی که این قانون با موفقیت خروج طلا را در طول رکود بزرگ متوقف کرد، اما اعتقاد به حشرات طلا را تغییر نداد، افرادی که برای همیشه به پایداری طلا به عنوان منبع ثروت اطمینان دارند.

طلا سابقه ای شبیه به هیچ طبقه دارایی دیگری دارد، زیرا تأثیر منحصر به فردی بر عرضه و تقاضای آن دارد. حشرات طلا هنوز در زمان حاکمیت طلا به گذشته می چسبند، اما گذشته طلا همچنین شامل سقوطی است که برای ارزیابی درست آینده آن باید درک شود.

یک رابطه عاشقانه استاندارد طلایی که 5000 سال طول می کشد

برای 5000 سال، ترکیب طلا از درخشش، چکش‌خواری، چگالی و کمیاب، مانند هیچ فلز دیگری، بشر را مجذوب خود کرده است. طبق کتاب «قدرت طلا: تاریخچه وسواس» نوشته پیتر برنشتاین، طلا به قدری متراکم است که یک تن از آن را می توان در یک فوت مکعب بسته بندی کرد.

طلا: سالهای اولیه

در آغاز این وسواس، طلا تنها برای عبادت مورد استفاده قرار می گرفت که با سفر به هر یک از مکان های مقدس باستانی جهان نشان داده شد. امروزه بیشترین کاربرد طلا در ساخت جواهرات است.

در حدود 700 سال قبل از میلاد، طلا برای اولین بار به صورت سکه ساخته شد و قابلیت استفاده آن را به عنوان یک واحد پولی افزایش داد. قبل از این، طلا باید وزن شده و از نظر خلوص در هنگام تسویه معاملات بررسی شود.

سکه‌های طلا راه‌حل کاملی نبودند، زیرا یک رویه معمول در قرن‌های آینده این بود که این سکه‌های کمی نامنظم را قیچی می‌کردند تا طلای کافی که می‌توانست به شمش ذوب شود، جمع شود. در سال 1696، Recoinage بزرگ در انگلستان، فناوری ای را معرفی کرد که تولید سکه ها را خودکار می کرد و به بریدن پایان می داد.

از آنجایی که همیشه نمی‌توانست به منابع اضافی از زمین متکی باشد، عرضه طلا تنها از طریق کاهش تورم، تجارت، غارت یا تحقیر گسترش یافت.

پیشرو استاندارد طلا

اولین عجله بزرگ طلا در قرن 15 به آمریکا آمد. غارت گنجینه های اسپانیا از دنیای جدید، عرضه طلای اروپا را در قرن شانزدهم پنج برابر افزایش داد. هجوم طلای بعدی در قاره آمریکا، استرالیا و آفریقای جنوبی در قرن نوزدهم اتفاق افتاد.

معرفی پول کاغذی اروپا در قرن شانزدهم با استفاده از اسناد بدهی صادر شده توسط اشخاص خصوصی اتفاق افتاد. در حالی که سکه ها و شمش طلا همچنان بر سیستم پولی اروپا تسلط داشتند، تا قرن هجدهم بود که پول کاغذی شروع به تسلط کرد. مبارزه بین پول کاغذی و طلا در نهایت منجر به معرفی استاندارد طلا می شود.

ظهور استاندارد طلا

استاندارد طلا یک سیستم پولی است که در آن پول کاغذی آزادانه به مقدار ثابت طلا قابل همگرایی است. به عبارت دیگر ، در چنین سیستم پولی ، طلا از ارزش پول حمایت می کند. بین سالهای 1696 و 1812 ، توسعه و رسمیت استاندارد طلا با معرفی پول کاغذی به وجود آمد.

قانون اساسی ایالات متحده در سال 1789 به کنگره تنها حق سکه پول و قدرت تنظیم ارزش آن را داد. ایجاد یک ارز متحد ملی ، استاندارد سازی یک سیستم پولی را که تا آن زمان داشت ، شامل گردش سکه های خارجی ، عمدتا نقره بود.

نقره و طلا: یک استاندارد جدید

با وجود نقره به وفور بیشتر نسبت به طلا ، یک استاندارد دو فلزی در سال 1792 به تصویب رسید. در حالی که نسبت برابری نقره ای به طلای رسماً 15: 1 به طور دقیق نسبت بازار را در آن زمان منعکس می کرد ، پس از سال 1793 ، ارزش نقره به طور پیوسته کاهش می یابدطبق قانون گرشام ، طلا را از گردش خارج می کند.

این مسئله تا قانون سکه سال 1834 و بدون دشمنی سیاسی قوی اصلاح نمی شود. علاقه مندان به پول سخت از نسبت هایی که سکه های طلا را به گردش خون باز می گرداند ، حمایت می کردند ، نه لزوماً برای بیرون راندن نقره ، بلکه برای بیرون کشیدن یادداشت های کاغذی با قیمت کوچک صادر شده توسط بانک آن زمان متنفر ایالات متحده. نسبت 16: 1 که طلای آشکارا بیش از حد ارزشمند ایجاد شد و اوضاع را معکوس کرد و ایالات متحده را بر اساس استاندارد طلای De Facto قرار داد.

اتخاذ استاندارد طلا

تا سال 1821 ، انگلیس اولین کشوری شد که به طور رسمی یک استاندارد طلا را اتخاذ کرد. افزایش چشمگیر قرن در تجارت و تولید جهانی اکتشافات بزرگی از طلا را به همراه داشت ، که به استاندارد طلا کمک کرد تا در قرن آینده به خوبی دست نخورده باقی بماند. از آنجا که تمام عدم تعادل تجارت بین ملل با طلا حل و فصل شد ، دولت ها برای زمان های دشوارتر انگیزه قوی به طلای انبار داشتند. این سهام هنوز هم امروز وجود دارد.

استاندارد بین المللی طلا در سال 1871 به دنبال تصویب آن توسط آلمان پدیدار شد. تا سال 1900 ، اکثریت کشورهای توسعه یافته با استاندارد طلا مرتبط بودند. از قضا ، ایالات متحده یکی از آخرین کشورهایی بود که به آن پیوست. در حقیقت ، یک لابی نقره ای قوی مانع از این شد که طلا تنها استاندارد پولی در ایالات متحده در طول قرن نوزدهم باشد.

از سال 1871 تا 1914 ، استاندارد طلا در اوج آن بود. در این دوره ، شرایط سیاسی تقریباً ایده آل در بین اکثر کشورها-از جمله استرالیا ، کانادا ، نیوزیلند و هند-وجود داشت که استاندارد طلا را ایجاد کرد. با این حال ، این همه با وقوع جنگ بزرگ در سال 1914 تغییر کرد.

سقوط استاندارد طلا

با جنگ جهانی اول ، اتحادهای سیاسی تغییر کردند ، بدهکاری بین المللی افزایش یافت و امور مالی دولت بدتر شد. در حالی که استاندارد طلا به حالت تعلیق درآمده بود ، در طول جنگ در معرض خطر بود و نشان دهنده ناتوانی آن در نگه داشتن هر دو زمان خوب و بد است. این امر باعث عدم اعتماد به نفس در استاندارد طلا شد که فقط مشکلات اقتصادی را تشدید می کرد. به طور فزاینده ای آشکار شد که جهان به چیزی انعطاف پذیر تر نیاز دارد تا بتواند اقتصاد جهانی خود را پایه گذاری کند.

در عین حال ، تمایل به بازگشت به سالهای بت پرستی استاندارد طلا در بین ملل قوی ماند. از آنجا که عرضه طلا همچنان از رشد اقتصاد جهانی عقب مانده است ، پوند استرلینگ پوند انگلیس و دلار ایالات متحده به ارزهای جهانی ذخیره تبدیل شد. کشورهای کوچکتر شروع به نگه داشتن بیشتر این ارزها به جای طلا کردند. نتیجه یک ادغام برجسته طلا به دست چند کشور بزرگ بود.

دولت ایالات متحده بیش از 8،133 تن طلا دارد - بزرگترین انبار در جهان.

سقوط بازار سهام در سال 1929 تنها یکی از مشکلات پس از جنگ در جهان بود. پوند و فرانسوی فرانسوی با سایر ارزها سوء استفاده شدند. بدهی های جنگی و بازپرداخت ها هنوز هم آلمان را خفه می کردند. قیمت کالا در حال فروپاشی بود و بانک ها بیش از حد مورد استفاده قرار گرفتند. بسیاری از کشورها سعی کردند با افزایش نرخ بهره از سهام طلای خود محافظت کنند تا سرمایه گذاران را به جای تبدیل آنها به طلا ، سپرده های خود را دست نخورده نگه دارند.

این نرخ بهره بالاتر فقط چیزها را برای اقتصاد جهانی بدتر کرده است. در سال 1931 ، استاندارد طلا در انگلیس به حالت تعلیق درآمده و تنها ایالات متحده و فرانسه با ذخایر بزرگ طلایی را ترک کرد.

سپس ، در سال 1934 ، دولت آمریكا از 20. 67 دلار در هر اونس به 35 دلار در هر اونس ، طلای خود را تغییر داد و مبلغ پول كاغذی را كه برای خرید یك اونس برای كمك به بهبود اقتصاد خود انجام داد ، افزایش داد. از آنجا که سایر کشورها می توانند دارایی های طلای موجود خود را به دلار بیشتری در ایالات متحده تبدیل کنند ، یک کاهش ارزش چشمگیر دلار فوراً اتفاق افتاد. این قیمت بالاتر برای طلا باعث تبدیل طلا به دلار ایالات متحده شد و به طور مؤثر به ایالات متحده اجازه می دهد تا بازار طلا را گوشه دهد. تولید طلا به گونه ای افزایش یافت که تا سال 1939 در جهان به اندازه کافی برای جایگزینی تمام ارز جهانی در گردش بود.

طلا در مقابل دلار ایالات متحده

با پایان یافتن جنگ جهانی دوم ، قدرتهای پیشرو غربی برای تدوین توافق نامه برتون وودز ، این چارچوب برای بازارهای جهانی ارز تا سال 1971 ملاقات کردند. در سیستم برتون وودز ، همه ارزهای ملی در رابطه بادلار ایالات متحده ، که به ارز غالب ذخیره تبدیل شد. دلار ، به نوبه خود ، با نرخ ثابت 35 دلار در هر اونس به طلا قابل تبدیل بود. سیستم مالی جهانی همچنان بر اساس یک استاندارد طلا ، هرچند به صورت غیرمستقیم تر عمل می کرد.

این توافق نامه منجر به رابطه جالبی بین طلا و دلار آمریکا با گذشت زمان شده است. در دراز مدت ، یک دلار رو به کاهش به طور کلی به معنای افزایش قیمت طلا است. در کوتاه مدت ، این همیشه درست نیست ، و همانطور که نمودار روزانه یک ساله زیر نشان می دهد ، رابطه می تواند در بهترین حالت دشوار باشد. در شکل زیر ، به نشانگر همبستگی توجه کنید که از یک همبستگی منفی قوی به یک همبستگی مثبت منتقل می شود و دوباره به عقب برگردید. این همبستگی هنوز هم نسبت به معکوس (منفی در مطالعه همبستگی) مغرضانه است ، بنابراین با افزایش دلار ، طلا به طور معمول کاهش می یابد.

در پایان جنگ جهانی دوم ، ایالات متحده 75 ٪ از طلای پولی جهان را داشت و دلار تنها ارز بود که هنوز هم مستقیماً توسط طلا حمایت می شد. با این حال ، هنگامی که جهان پس از جنگ جهانی دوم خود را دوباره بازسازی کرد ، ایالات متحده آمریکا ذخایر طلای خود را به طور پیوسته کاهش می داد زیرا پول به ملل جنگ زده و تقاضای زیاد خود برای واردات می رود. محیط بالای تورمی اواخر دهه 1960 آخرین بیت هوا را از استاندارد طلا از بین برد.

استخر طلا

در سال 1968 ، یک استخر طلا ، که شامل ایالات متحده و چندین کشور اروپایی بود ، فروش طلا را در بازار لندن متوقف کرد و به بازار اجازه داد تا آزادانه قیمت طلا را تعیین کند. از سال 1968 تا 1971 ، فقط بانک های مرکزی می توانند با 35 دلار در هر اونس با ایالات متحده تجارت کنند. با تهیه استخر از ذخایر طلا ، قیمت بازار طلا را می توان مطابق با نرخ برابری رسمی نگه داشت. این امر فشار بر کشورهای عضو را برای قدردانی از ارزهای خود برای حفظ استراتژی های رشد صادرات خود کاهش داد.

با این حال ، افزایش رقابت در کشورهای خارجی همراه با درآمدزایی بدهی برای پرداخت هزینه های برنامه های اجتماعی و جنگ ویتنام به زودی شروع به وزن در تراز پرداخت های آمریکا کرد. سناتور جان اف کندی ، سناتور جان اف کندی اظهار داشت كه در اواخر مراحل مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری خود ، با توجه به كمبود در سال 1959 و تركیه روزافزون كه ملل خارجی شروع به بازخرید دارایی های دلار خود برای طلا می كنند ، در اواخر مراحل انتخابات ریاست جمهوری خود اظهار داشت كه وی سعی در كاهش كاهش نمی دهد. دلار در صورت انتخاب

استخر طلا در سال 1968 فروپاشید زیرا کشورهای عضو تمایلی به همکاری کامل در حفظ قیمت بازار با قیمت طلای ایالات متحده نداشتند. در سالهای بعد ، هر دو بلژیک و هلند برای طلا به دلار پول گرفتند و آلمان و فرانسه اهداف مشابهی را ابراز کردند.

در آگوست سال 1971 ، انگلیس خواستار پرداخت طلا شد و دست نیکسون را مجبور کرد و به طور رسمی پنجره طلا را بست. تا سال 1976 ، رسمی بود. دلار دیگر با طلا تعریف نمی شود ، بنابراین نشانگر پایان هرگونه ظاهر استاندارد طلا است.

تقریباً 50 ٪ از کل طلای که تاکنون استخراج شده است پس از سال 1971 استخراج شد.

در آگوست 1971 ، نیکسون قابلیت تبدیل مستقیم دلار آمریکا را به طلا قطع کرد. با این تصمیم ، بازار بین المللی ارز ، که از زمان تصویب توافق نامه برتون وودز به طور فزاینده ای به دلار متکی شده بود ، ارتباط رسمی خود را با طلا از دست داد. دلار ایالات متحده ، و با تمدید ، سیستم مالی جهانی که به طور مؤثر پایدار است ، وارد دوره پول فیات شد.

سوالات متداول

مزایای استاندارد طلا چیست؟

استاندارد طلا از تورم جلوگیری می کند زیرا دولت ها و بانک ها قادر به دستکاری در عرضه پول نیستند (به عنوان مثال ، بیش از حد پول). استاندارد طلا همچنین قیمت ها و نرخ ارز را تثبیت می کند.

مضرات استاندارد طلا چیست؟

طبق استاندارد طلا ، عرضه طلا نمی تواند با تقاضای خود همگام باشد و در زمان تلاش اقتصادی انعطاف پذیر نیست. همچنین ، معدن طلا پرهزینه است و خارجی های منفی محیط زیست را ایجاد می کند.

چرا ایالات متحده استاندارد طلا را رها کرد؟

ایالات متحده در سال 1971 استاندارد طلا را برای مهار تورم و جلوگیری از بارگذاری ملت های خارجی با بازپرداخت دلار خود برای طلا ، رها کرد.

امروز چه کشورهایی در استاندارد طلا قرار دارند؟

امروز هیچ کشوری با استاندارد طلا مشترک نیست ، اگرچه برخی هنوز هم مقادیر زیادی از ذخایر طلا دارند.

جایگزین استاندارد طلا چیست؟

قبل از طلا ، نقره مرکز معاملات اقتصادی بود. پس از فروپاشی استاندارد طلا ، ارز فیات جایگزین انتخاب شده برای استاندارد طلا شد.

خط پایین

در حالی که طلا 5000 سال بشر را مجذوب خود کرده است ، همیشه اساس سیستم پولی نبوده است. یک استاندارد بین المللی طلای واقعی برای کمتر از 50 سال وجود داشت - از 1871 تا 1914.

اگرچه شکل کمتری از استاندارد طلا تا سال 1971 ادامه داشت ، اما مرگ آن قرن ها قبل با معرفی پول کاغذ آغاز شده بود - ابزاری انعطاف پذیر تر برای دنیای مالی پیچیده ما. امروزه قیمت طلا با تقاضای فلز تعیین می شود و اگرچه دیگر به عنوان استاندارد استفاده نمی شود ، اما هنوز هم یک عملکرد مهم را ارائه می دهد. طلا یک دارایی بزرگ مالی برای کشورها و بانکهای مرکزی است. همچنین توسط بانک ها به عنوان راهی برای محافظت از وام های ساخته شده به دولت خود و به عنوان شاخص سلامت اقتصادی استفاده می شود.

تحت یک سیستم بازار آزاد ، طلا باید به عنوان ارز مانند دلار یورو ، ین یا دلار آمریکا تلقی شود. طلا با دلار آمریكا رابطه دیرینه دارد و در طولانی مدت ، طلا به طور کلی رابطه معكوس خواهد داشت. با بی ثباتی در بازار ، شنیدن صحبت از ایجاد یک استاندارد طلای دیگر معمول است ، اما این یک سیستم بی عیب و نقص نیست.

مشاهده طلا به عنوان ارز و تجارت آن به این ترتیب می تواند خطرات را در مقایسه با ارز کاغذی و اقتصاد کاهش دهد ، اما باید آگاهی وجود داشته باشد که طلا به جلو است. اگر کسی منتظر حمله فاجعه باشد ، اگر قبلاً به قیمتی منتقل شده باشد که منعکس کننده اقتصاد رکود باشد ، ممکن است مزیتی را ارائه ندهد.